دولت نه برنامه دارد، نه بودجه

Sazmane barname Budje

«کسری بودجه 400 هزار میلیارد تومانی حالا خود را نمایان کرده است و نیز دولت برای تدوین برنامه هفتم با گرفتاری دست وپنجه نرم می کند. رییس سازمان برنامه وبودجه و همکارانش حالا درک می‌کنند برنامه‌نویسی برای همه ارکان اقتصاد ایران برای ۵ سال آینده نیاز به دانش و تجربه و مهارت دارد.»
 
از ادعا و انتقاد تا اجرا، زمین تا آسمان فاصله است. حرف زدن و انتقاد کردن در موضع مخالف سیاسی یک دولت اگر در جایگاه سیاستگذاری و اجرا نشست و کارش را بهتر از دولت مورد نقد انجام داد جوهرش را نشان داده است. به نظر می‌رسد سازمان برنامه‌وبودجه به ویژه ریاست این سازمان که در انداختن توپ تنگناهای اقتصادی این ماهها پیشگام است حالا می‌داند نوشتن بودجه در وضعیت فعلی اقتصاد ایران کار ساده‌ای نیست.
 
رسانه ها یاد آور شده اند کسری بودجه 400 هزار میلیارد تومانی حالا خود را نمایان کرده است ونیز دولت برای تدوین برنامه هفتم با گرفتاری دست وپنجه نرم می کند. رییس سازمان برنامه وبودجه و همکارانش حالا درک می‌کنند برنامه‌نویسی برای همه ارکان اقتصاد ایران برای ۵ سال آینده نیاز به دانش و تجربه و مهارت دارد. ندانستن این دشواری‌ها است که سازمان برنامه را میان دو فعالیت گیر انداخته است. 
این نهاد با سردرگمی بزرگی روبه‌رو است. اگر بخواهد بودجه را زودتر از برنامه هفتم بدهد باید پس از تصویب برنامه در مجلس که خود یک داستان بزرگ دارد بودجه ۱۴۰۲ را تغییر دهد که این نیز دشوار است. اگر قرار بر این باشد که برنامه هفتم را زودتر ارائه کند باید منتظر باشد کمیسیون‌های مجلس آن را بررسی کنند و سپس به کمیسیون تلفیق بدهند و پس از آن تازه به صحن علنی مجلس برگردد. 
تجربه نشان می‌دهد این رفت و برگشت‌ها به زودی و در مدت دو ماه تا پایان سال ناممکن است جز اینکه دولت و مجلس و شورای نگهبان و نیز مجمع تشخیص مصلحت نظام بقیه کارها را تعطیل کرده و با شتاب‌زدگی کار بررسی و تصویب برنامه هفتم توسعه را انجام دهند. 
سازمان برنامه نیک می‌داند مصوب کردن بودجه سال ۱۴۰۲ از همین الان با مخالفت مجلس و نیز شهروندان روبه‌رو خواهد شد. 
یکی از مهم‌ترین مسائل بودجه ۱۴۰۲ به افزایش مزد و حقوق کارمندان دولت برمی‌گردد. مطابق برخی خبرهای منتشرشده قرار است افزایش مزدهای کارمندان به طور متوسط بیست درصد باشد که اگر از فرمول پارسال تبعیت کند به اختلاف‌ها دامن می‌زند. 
دولت چه می‌تواند کند؟ حقیقت این است که اجرای ۶ برنامه توسعه از ۱۳۶۸ تا امروز این بوده که هرگز همه مواد و احکام کمی و کیفی برنامه‌ها لباس عمل نپوشیده‌اند و تازه آنهایی که اجرا شده‌اند نیز با راهبردها و سیاستگذاری‌های برنامه‌های مصوب فاصله داشته‌اند. بنابراین به نظر می‌رسد همان‌طور که کارشناسان می‌گویند بخش‌های دائمی برنامه ششم توسعه برای یک سال تمدید و فعالیت‌های برنامه هفتم با دیدگاه تازه به ایران امروز و جهان تدوین شود.
 
 
نقل از سایت ساعت خبری تحلیلی ۲۴