rfi فارسی: شهر زاهدان در هجدهمین جمعۀ متوالی شاهد تظاهرات و راه‌پیمایی مردمی بود که از بیش از چهار ماه قبل علیه حکومت جمهوری اسلامی به پاخاسته‌اند. مولوی عبدالحمید، اما جمعۀ اهل سنت نیز یکبار دیگر از مسئولان نظام خواست که به سرکوب و اعدام پایان دهند.

 

روز ۱۴ بهمن، مولوی عبدالحمید در نماز جمعۀ سنّیان زاهدان خطاب به مسئولان رژیم گفت: «زندانی را کتک نزنید! با زندانی وحشیانه برخورد نشود! برای گرفتن اعتراف شکنجه نشود!»

 

این در حالی است که چهار روز از بازداشت عبدالمجید مراد زهی روحانی سرشناس اهل سنت و از مشاوران نزدیک مولوی عبدالحمید می‌ گذرد.

 

مولوی عبدالحمید که اینک تنها روحانی منتقد نظام است که همچنان می‌ تواند از تریبون نماز جمعه مستقیماً با مردم سخن بگوید، مثل هفته‌ های گذشته خواستار تغییرات بنیادین در نحوۀ کشورداری شد و از جمله گفت: «باید افراد ورای اینکه چه دینی دارند در حکومت باشند. لائیک هم باید در حکومت باشد. یهودی و مسیحی هم باشد... ملاک باید شایستگی و دلسوزی افراد باشد، نه دین آنها. همۀ مردم ایران دین‌ دار نیستند و بعضی دین را قبول ندارند و اگر نگاه حکومت فرادینی باشد، کشور بر اساس شایستگی بنا می‌ شود، نه دین‌ داری افراد».

 

وی که قبلاً بر لزوم اصلاح قانون اساسی تأکید کرده بود، این بار نیز مخالفت خود را با مجازات اعدام اعلام کرد و با اشاره به سرنوشت دو برادر که به جرم قاچاق مواد مخدر در کرمان اعدام شدند گفت: «این خبر من را خیلی تکان داد. تمام اعدام‌ های مواد مخدر تا حالا هیچ فایده ای برای جامعه نداشت ... خانواده‌ هایی که یتیم و بی سرپرست می‌ شوند، چه کسی تکفل این‌ ها را می‌ کند؟ ما که پدرانشان را اعدام کرده‌ ایم، برایشان چه کرده ایم؟»

 

امام جمعۀ سنّی زاهدان باز هم گوشزد کرد که مشکلات کشور ناشی از بسته شدن درهای انتقاد است. او خواستار آزادی اهل قلم شد و گفت که حکومتی را که مردم نخواهند، هیچ ارزشی نخواهد داشت.

 

پروندۀ جمعۀ خونین همچنان معلق است:

 

مولوی عبدالحمید مثل هفته‌ های قبل خواستۀ اولیۀ خود و مردم سیستان  وبلوچستان را یادآوری کرد: رسیدگی به پروندۀ کشتار هشتم مهر که به جمعۀ خونین زاهدان معروف شد. او که سه روز قبل با شماری از آسیب‌ دیدگان آن واقعۀ هولناک دیدار داشت، گفت: «بعضی‌ ها چشم ندارند، پایشان قطع شده یا قطع نخاع شده‌ اند... عاملین این اقدامات باید محاکمه شوند».

 

وی در دیدار سه روز پیش نیز گفته بود که «اگر مسئولان ردۀ بالا این جنایت را محکوم، و عاملان و آمران آن را مجازات می‌ کردند، مردم تسلی می‌ یافتند».

 

کشتار [جمعۀ خونین] زاهدان، آغاز مخالفت صریح مولوی عبدالحمید با رژیم و تظاهرات منظم و هفتگی مردم سیستان و بلوچستان محسوب می‌ شود. اما به رغم گذشت بیش از چهار ماه از این واقعه، هنوز انگیزۀ آن [کشتار] به درستی معلوم نیست. چنان که مولوی عبدالحمید گفته است، مردمی که «صرفاً برای ادای نماز جمعه آمده بودند، در صحن مصلی مورد هدف قرار گرفتند و از چهار طرف با آمادگی قبلی به سمت این مردم شلیک شد». این پرسش بزرگ همچنان باقی است که طراحان کشتار به دنبال چه نوع واکنش‌ هایی بوده‌اند و چگونه می‌خواسته‌ اند از این واقعۀ خونین استفاده کنند؟

 

مولوی عبدالحمید نیز به این ابهام بزرگ اشاره کرده و گفته است: «مردم ما هنوز نمی‌ دانند، چرا چنین جنایتی در حق‌ شان صورت گرفت ... اما این موضوع کاملاً مشخص شده است که مردم، بی‌ گناه و بدون هیچ جرمی، زده شده‌ا ند. این را بسیاری از مسئولان، حتی رهبری هم مطلع شد که مردم بدون دلیل زده شده‌ اند».

 

مثل هفته‌ های قبل، بعد از نماز جمعۀ ۱۴ بهمن، مردم زاهدان در راه‌ پیمایی شرکت کردند و علیه رژیم شعار دادند. گهگاه شعارهای تندی نیز علیه علی خامنه‌ ای شنیده شد.

 

خواسته‌ های اقتصادی و معیشتی نیز از سوی راه‌پ یمایان مطرح شد. مولوی عبدالحمید نیز در سخنرانی هفتگی خود از زلزله‌ زدگان خوی یاد کرد و از مسئولان و مردم خواست که به آنان یاری دهند.