عدم تطبیق درآمد و هزینۀ خانوار کارگری و .../ بالا رفتن سن ازدواج ها و نزدیک به صفر رسیدن آمار آنها
ایلنا: عبدالله بلواسی گفت: وظیفه دولت است که اول برای کارگران و مردم، یک زندگی شرافتمندانه تامین کند بعد به فکر افزایش آمار ازدواج و فرزندآوری باشد.
عبدالله بلواسی (فعال کارگری) در گفتگو با خبرنگار ایلنا، به تاثیر معیشت کارگران بر رشد اقتصادی کشور اشاره کرد و گفت: وضعیت معیشتی و امنیت شغلی کارگران، تاثیر مستقیم روی پیشرفت اقتصادی و افزایش جمعیت دارد و مسئولان باید به این واقعیت باور داشته باشند.
او افزود: می‌دانیم پول یا همان وضع اقتصادی اکثریت مردم، نقش انکارناپذیری در پیشرفت، آبادانی و توسعه هرکشوری دارد. وقتی اکثریت جامعه پول داشته باشند، این پول در جامعه به گردش می‌افتد و زندگی می‌آفریند.
او افزود: ایران با برخورداری از ۶۸ گونه مواد معدنی جایگاه دهم را در دنیا دارد؛ در حوزه‌ی نفت مقام سوم، در صنعت گاز در جایگاه دوم، در مس، طلا، توریسم و… نیز حایز رتبه جهانی است. طبق آمار جهانی در سال ۲۰۲۳، ایران در میان ۱۶۷ کشور جهان در رتبه۱۲۶ شاخص رفاه جهانی قرار دارد. این نشان می‌دهد که طی سالیان طولانی و با برنامه ریزی‌های غلط، مسئولان نتوانسته یا نخواسته‌اند به سرمایه‌های انسانی و طبیعی خود به اندازه کافی بها بدهند و این باعث بیکاری نیروی کار شده، دستمزد کم و فقدان امنیت شغلی نیز مزید بر علت شده و نیروی کار را گریزان و بی‌انگیزه کرده است.
بلواسی با بیان اینکه «نیروی انسانی بزرگترین سرمایه هر اقتصاد است» اضافه می‌کند: دولت ها باید هر ساله به میزان افزایش نیروی کار جوان، فرصت های شغلی جدیدی ایجاد کنند، اما متأسفانه گویا در ایران اینگونه نیست. دولت با شعار ریشه کنی فقر و اشتغالزایی و وعده تک رقمی کردن تورم کارش را شروع کرد، اما بعد از ٢ سال، نه تنها تورم کاهش نیافت، بلکه در اکثر موارد تورم ۳ رقمی شد.
او به معضل ناترازی دستمزد با تورم اشاره می‌کند و می گوید: در کشورهای مترقی جهان، دستمزد را با کارشناسی و مدیریت، طبق تورم موجود در بازار تعیین می کنند، اما در ایران طبق آمارهای بانک مرکزی و مرکز آمار که خودشان هم زیر مجموعه دولت هستند، هیچگاه دستمزد برابر با نرخ تورم افزایش نیافته است.
این فعال کارگری یک پرسش طرح می‌کند: کارگر و مزدبگیری که درآمدش با هزینه های زندگی یکی نبوده و همیشه هشت را در گرو نُه داشته، با چه امیدی تشکیل خانواده بدهد و فرزند بیاورد؟ کارگری که در تأمین مخارج زندگی و اجاره بهای ٢ نفر لنگ مانده باشد، چطور می تواند به آینده ی فرزندانش امیدوار باشد؟
بلواسی اضافه کرد: مگر وظیفۀ دولت، تأمین مسکن برای کارگران نیست؟ مگر اصل ۳۱ قانون اساسی نمی گوید دولت باید برای همه با اولویت کارگران و روستانشینان خانه بسازد؟ چرا تلاشی در جهت اجرای این اصل صورت نمی دهند؟ تا امروز چند درصد از کارگران ایرانی با طرح های دولت صاحب مسکن شده اند؟ یک کارگر چند سال باید منتظر خانه دار شدن باشد؟ چرا مسئولان از خود نمی‌پرسند چرا سن ازدواج این اندازه بالا رفته و چرا آمار ازدواج به صفر نزدیک شده؟
او اضافه می کند: کشوری که تا چند سال پیش یکی از کشورهای جوان دنیا بود، چرا به سرعت به سوی پیر شدن پیش می رود؟ مسئولان باید به این سؤال با صداقت جواب دهند.
این فعال کارگری در پایان تأکید می‌کند: وظیفه دولت است که اول برای کارگران و مردم، یک زندگی شرافتمندانه تأمین کند، بعد به فکر افزایش آمار ازدواج و فرزندآوری باشد. افزایش جمعیت، دستوری و با وعده و شعار ممکن نمی شود.
