کمپین ١٠٠ هزار امضاء برای آزادی معلمان زندانی و پایان پرونده سازی ها - حمایت اسماعیل عبدی

Moaleman-Eterazat Petitions.net: با درود به فرهنگیان و معلمان فرهیخته و پرتلاش

همان گونه که می دانید همکارانمان در طول بیش از دو دهه ی اخیر در میدان مطالبه گری و حق طلبی و به شیوه ای کاملا مسالمت آمیز و در چهارچوب اصول ۲۶ و ۲۷ قانون اساسی مشارکت داشته اند اما در هر نوبت مواجهه ی دولتمردان با مطالبه گری فرهنگیان  قهری و با استفاده از ابزار سرکوب بوده است. حتی در مواردی که مطالبات معلمان از سوی مجلس و دولت مورد تایید قرار گرفت و به آن ولو در اغلب موارد به شکل ناقص پاسخ داده شد، اما در کنار آن همیشه عده ای از همکاران شریف،آگاه، دلسوز، شجاع و فداکار ما گرفتار پرونده سازی و مجازات و گاهی احکام سنگین اخراج و زندان شده اند چنانچه در ماجرای رتبه بندی نیز شاهد تکرار این موضوع منتهی به شکلی بسیار شدیدتر وگسترده تر بوده ایم. صدور احکام زندان های طولانی مدت برای همکاران در استانهای مختلف و پرونده سازی در دادگاه ها و هیئت های تخلفات اداری و صدور احکام اخراج، بازخریدی، بازنشستگی اجباری، و انفصال برای صدها معلم در سراسر کشور از جمله این موارد است.

با این وصف، هفته ی گذشته ۱۲۰۰ نفر از معلمان تصمیم گرفتند تا با نوشتن نامه به رئیس قوه قضاییه و ارسال رونوشت برای رؤسای مجلس و دولت این موضوع را به اطلاع سران قوا رسانده و از این طریق آزادی فعالان صنفی و پایان دادن به برخوردهای امنیتی و پرونده سازی علیه آنها را درخواست نمایند اما متاسفانه این نامه از سوی قوه قضاییه و ریاست جمهوری پذیرفته نشد. و عملا نشان دادند که رفتاری تا این اندازه مدنی و قانونی نیز از سوی مسئولین مورد پذیرش نیست. فرضیه ای که با این رفتار در ذهن ما ایجاد گردید این بود که شاید مسئولان تصور می کنند از میان جمعیت بیش از یک میلیون نفری معلمان شاغل و بازنشسته فقط کمتر از یکدهم درصد آنها به مشکلات ایجاد شده برای همکاران اگاه، شجاع و پیشرو در مطالبه گری توجه دارند و به همین دلیل این مسئله قابل اعتنا نیست. از اینرو تصمیم گرفتیم این موضوع را از طریق ایجاد این کارزار در فضای مجازی با همه همکاران شاغل و بازنشسته در سراسر کشور در میان بگذاریم تا میزان حمایت از این عزیزان و درخواست آزادی معلمان زندانی و پایان دادن به پرونده سازی در دادگاه ها و هیئت های تخلفات و رفع اتهامات امنیتی از فعالان صنفی و برگزاری دادگاه های آتی طبق اصل ۱۶۸ قانون اساسی به صورت علنی و باحضور هیئت منصفه از طریق دست کم یکصد هزار امضاء همکاران شاغل و بازنشسته برای مسئولین مشخص گردد.

بنابراین از شما معلم گرامی درخواست داریم که با ورود به لینک کارزار پس از امضاء این نامه لینک آنرا برای سایر همکاران نیز ارسال فرمایید تا با ثبت حداقل یکصدهزار امضاء پیام اتحاد خودمان را به گوش همه مسئولین برسانیم.

با سپاس!

***

حمایت اسماعیل عبدی از کمپین ١٠٠ هزار امضا

rfi فارسی: اسماعیل عبدی معلم محبوس در زندان کچویی فردیس کرج با انتشار نامه‌ای از زندان از کمپین یکصدهزار امضا برای آزادی معلمان زندانی حمایت کرد. همزمان کانون صنفی معلمان ایران (تهران) در حمایت از کمپین یکصد هزار امضا برای آزادی معلمان زندانی بیانیه‌ای صادر کرد.

آقای عبدی روز چهارشنبه ۲۱ تیرماه در نامه‌ای نوشت: «مطلعید که طبق اصل ۲۶ قانون اساسی فعالیت در گروه‌های مدنی، امری قانونی‌ست و هرگونه اعتراض مسالمت‌آمیز طبق اصل ۲۷ قانون اساسی جزو حقوق اولیه مردم ایران به شمار می‌رود. بر این اساس معلمان با پایه‌گذاری تشکل‌های صنفی و دریافت مجوز از وزارت کشور با برگزاری مجامع عمومی و تشکیل هیئت مدیره پیگیر مطالبات برحق و قانونی خود بوده و در چهارچوب اساسنامه برای اصلاح اوضاع نابسامان آموزش و پرورش تلاش کرده‌اند.»

عبدی افزود: «متاسفانه از همان ابتدای فعالیت، پرونده‌سازی و برخوردهای امنیتی با کنشگران در دستور کار نهادهای امنیتی قرار گرفت و به‌شکلی تدریجی دامنه سرکوب تشکل‌های صنفی افزایش یافت که مقایسه تعداد معلمان زندانی در سال‌های پیشین مؤید این ادعاست.»

این معلم زندانی تاکید کرد: «معلمان و تشکل‌های صنفی در مدت بیست سال گذشته برای آزادی همکاران خود مسالمت‌آمیزترین روش‌های مدنی مانند نوشتن نامه، جمع آوری طومار، مذاکره با مسئولان، برگزاری کارزارهای مجازی و تجمعات را به کار بردند تا صدای معلمان زندانی را به اطلاع مردم شریف ایران برسانند.»

عبدی با اشاره به این که اخیرا نیز «کمپین یکصد هزار امضا در حمایت از معلمان زندانی» شروع شده، افزود که او به‌عنوان معلم زندانی از تمامی همکارانش و کسانی که با تشکیل چنین کمپین‌هایی مردم ایران را برای رسیدن به مطالبات اصلی خود یاری می‌رسانند قدردانی می‌کند.

همزمان کانون صنفی معلمان ایران (تهران) در حمایت از کمپین یکصد هزار امضا برای آزادی معلمان زندانی بیانیه‌ای صادر کرد.

این کانون نوشت: «سال‌هاست که جامعه‌ی فرهنگیان از درد فقر و تبعیض در رنج است. تورم افسارگسیخته به‌طور کم سابقه‌ای موجب بی‌ارزش شدن پول ملی گردیده و افزایش ناچیز حقوق کارمندان و کارگران اکثریت قریب به اتفاق این عزیزان را به زیر خط فقر و فلاکت اقتصادی سوق داده‌است و دولت‌ها به‌عنوان کارفرمایان مستقیم این مزدبگیران از زیر بار مسئولیت خویش شانه خالی می‌کنند و چشم‌ها و گوش‌هایشان را در برابر دردهای بخش‌های مختلف جامعه بسته‌اند و پاسخ معترضان را با سرکوب و حبس و اخراج و انفصال از خدمت و ... می‌دهند.»

در ادامه این کانون آمده که اکنون تعدادی از فعالان صنفی معلمان تنها و تنها به جرم اعتراض مسالمت‌آمیز به‌وضع موجود سال‌هاست که در حبس و بند هستند و تعدادی دیگر نیز در انتظار صدور آرای هیات‌های تخلفات اداری و دادگاه‌های انقلاب هستند.

به نوشته کانون صنفی معلمان ایران (تهران)، «این عزیزان جان و زندگی خود و خانواده‌هایشان را برای احقاق حقوق فرهنگیان، اولیا و دانش‌آموزان به خطر انداخته‌اند و سزاوار نیست که دربرابر ظلمی که بر آن ها روا داشته شده بی‌تفاوت باشیم.»

این کانون تاکید کرد: «کمپین یکصد هزار امضا تلنگری‌ست به ما و مسئولان ذیربط و تاکید بر این نکته که ما، آن‌هایی را که پیشگام بوده‌اند فراموش نکرده‌ایم و تنهایشان نگذاشته‌ایم. پیوستن به این کمپین و قراردادن ناممان در لیست، حداقل کاری‌ست که می‌توانیم برای همکاران دربندمان انجام دهیم بنابراین از همه‌ی فرهنگیان در اقصی نقاط کشور تقاضا داریم که با تمام توان و به‌صورت فعالانه در این کارزار شرکت کنند تا با افزایش تعداد امضاها راه گفت و گو برای آزادی عزیزانمان گشوده شود.»

کانون صنفی معلمان ایران (تهران) در پایان یاد آوری کرد که کسانی را که «در تنهایی‌های معلمان» صدایشان بوده‌اند از یاد نخواهد برد.

معلمان ایران در سال‌های اخیر بارها نسبت به وضعیت معیشتی و شغلی خود اعتراض کرده‌اند، اما هر بار از سوی حکومت سرکوب شده‌اند.